معرفت فسیل شده

معرفت تو نیستی که ادعای بی نفسی و بی هوایی کنی و الان حس خفگی کنی

معرفت تو نیستی که تلاش خودتو ببینی و بی هنری اونو پیراهن عثمان کنی(که پیدا کردن آدم صادق هنر میخواد واقعا)

معرفت تو نیستی که پر پر بزنی واسه رسیدن.زار بزنی و بگی تلاش یک ساله منو تو یک لحظه به باد دادی بعد هی هم بزنی و بگی ما میخایم رابطه رو خوب کنیم اما لجن بالا میاد که حضور  توام بوده.

معرفت این نیست که دنبال بهانه باشی و مقصر پیدا کنی و تهش بگی تو کردی!

من کردم؟! 

تو نکن!

تو کش نده!

تو پاک!تو قدیس!تو ته حق و حقیقت!

آتیشه دلم...چند روزه که فهمیدم و قلبم آتیش گرفته

چقدر سین بودن برام اهمیت داشت

چقدر راحت مقصر و بهانه جور میکنن و قلب میشکنن و میرن

معرفت فسیل شده!!! آدمای این زمونه قدر هیچیو نمیدونن.

پی نوشت:نوشتم تا قلبم آروم بشه.تا الکی گریه نکنم وقتی کاری از دستم برنمیاد.